Dit is
het Oloo Children Centre
De bijna vierhonderd leerlingen op ‘Oloo Children Centre’ hebben gemeenschappelijk dat ze in Kibera wonen. En in die (sloppen)wijk staat de school. De leerlingen kunnen vanaf hun vierde jaar instromen in de Pre-Primary school (vergelijk met
onderbouw of de eerste twee jaar van ons primair onderwijs). Voor kinderen vanaf zes jaar start het echte primair onderwijs dat dan nog acht jaar duurt. Ze ronden dit af op hun veertiende met het behalen van het ‘Kenya Certificate of Primary Education’.
Er zijn ook kinderen die al ouder zijn dan zes als ze starten. Op school wordt dan gekeken welke klas ze aan kunnen en daar worden ze geplaatst. De school probeert alle kinderen in ieder geval te houden tot en met het eindexamen. Het certificaat is een onmisbaar toegangsbewijs voor het vervolg onderwijs.
​
De school begint voor iedereen om half negen ‘s morgens. De kleintjes van de Pre-Primary school gaan om drie uur naar huis. Voor kinderen vanaf zes jaar, grade 1, is er school vanaf half negen ‘s morgens tot vijf uur ‘s middags. Er wordt zes dagen per week les gegeven. Zaterdagmiddag is er geen school. Behalve de lessen krijgen kinderen op school ook een ‘warme’ lunch en soms een snack. (Concentreren is lastig met een knorrende maag.) Voor het voorbereiden van de lunch zijn er ook drie koks verbonden aan de school.
​
We stellen enkele leerlingen van de school voor:
De leerlingen
Rozen Shaniz
is een meisje van 12 die in de zevende klas (seventh standard or grade) zit; vergelijkbaar met de brugklas bij ons. Rozen woont alleen met haar moeder (Christien) en ze heeft geen broertjes of zusjes. Haar grootmoeder, naar wie ze vernoemd is, woont met neefjes en nichtjes buiten Nairobi op het platteland. Heel af en toe gaan ze daar op bezoek; groot feest.
Haar moeder had een baan als kapster maar sinds corona niet meer. Ze verdient nu af en toe wat met klusjes die ze doet. De moeder heeft zelf een paar jaar op school gezeten maar de school niet afgemaakt. Ze kan Rozen wel met het huiswerk helpen.
Rozen zit voor het derde jaar op de school en is begonnen in klas vijf. Haar favoriete vak is rekenen/wiskunde. Maar ‘leren’ is sowieso haar hobby. Als de school er niet was zou ze het ook doen. Wel een stuk lastiger dan omdat ze zelf geen telefoon of boeken heeft en dan alles zou moeten lenen. De school is geweldig omdat ze er veel kan leren en veel ‘support’ krijgt van de leraren en van de directeur. Dat heeft ze ook nodig omdat ze neurochirurg wil worden. Om wat meer over een ziekenhuis te leren is ze met een leraar van de school al op bezoek geweest in het ziekenhuis.
Mitchel Ouma
is vijftien en zit in het laatste jaar (8 grade) van school. Ze zit al op deze school sinds haar zevende dus heeft alle jaren gevolgd. Nu is ze bezig met de voorbereiding voor het afsluitend eindexamen (Kenya Certificate of Primary Education (KCPE)). Dat is hard werken voor haar. 2020 was natuurlijk een lastig jaar omdat de school bijna het hele jaar dicht wat. Ze heeft zoveel mogelijk nog gestudeerd door veel naar een educatief kanaal op tv te kijken. Zij vindt wereldoriëntatie vakken (science) het fijnst en dan vooral alles over het menselijk lichaam (biologie). Ze wil stewardess worden voor Kenya Airways. Met een leraar van de school heeft ze het vliegveld bezocht om een keer een vliegtuig van heel dichtbij te zien.
Mitchel woont naast de school met haar moeder en in totaal vijf broertjes en zusjes. Zij is de één na oudste. Haar vader woont ergens anders. Ze kent hem wel maar vanwege huiselijk geweld zijn haar ouders apart gaan wonen. Haar jongste zusje van tien zit ook op de school. Haar moeder is dagarbeider. Soms is er werk, vaker niet.
School is geweldig vanwege de steun die ze van iedereen krijgt en natuurlijk de leuke dingen die je er leert.
De leraren
Er werken 24 leraren op de school die hun opleiding hebben genoten aan de Keniaanse lerarenopleiding (vergelijkbaar met het Nederlandse systeem). Ze zijn zowel groepsleraar als vakdocent. We stellen Billy Wasonga voor.
Billy Wasonga
werkt al twaalf jaar op deze school. Toen hij begon, bestond de school drie jaar. Dat hij er is gaan werken en ook wil blijven werken heeft veel te maken met de geweldige leiding op school. Hij voelt zich door directeur en initiatiefneemster Judy Oloo gezien en gehoord. Maar vooral ook omdat hij binnen de school collega’s en mogelijkheden vindt die zijn missie voor de samenleving waarin hij woont, delen. De school kan en moet het verschil maken voor de kinderen die opgroeien in Kibera. Binnen Oloo Children Centre zijn er mensen en omstandigheden die samen staan voor die opdracht: zorg dat de kinderen Kibera ontgroeien en zich zo kunnen ontwikkelen dat ze een toekomst hebben die anders is dan die van hun ouders; meestal van hun moeder. Daar wil hij zich voor inzetten en dat is meer waard dan een wat hoger regulier inkomen en vaste baan op een public school. Belangrijk onderdeel binnen Oloo Children Centre is dat ze meer doen dan waar school theoretisch voor staat. Kinderen uit Kibera hebben ook meer nodig omdat ze van huis uit maar weinig meekrijgen. Ook kinderen die heel hard hun best doen hebben extra hulp nodig. De school probeert dat te bieden en kinderen zo breed mogelijk te steunen bij hun ontwikkeling. Heel praktisch betekent dat bijvoorbeeld met kinderen op excursie gaan naar plekken buiten Kibera. Billy gaat met kinderen naar het park of naar musea of naar een locatie die past bij het beroep dat ze willen gaan uitoefenen. Daarvoor is alleen de theorie niet genoeg. Juist daarom wordt op school ook drama en muziek gegeven en veel sport. Daarnaast zijn er activiteiten als ‘girls talk’, ‘health club’ en veel handenarbeid. Kinderen kunnen voor deze ‘niet-examenvakken’ ook zelf keuzes maken. Niet iedereen houdt evenveel van sporten of praten!
Billy vindt het net als zijn collega’s vooral ook heel belangrijk dat meisjes onderwijs volgen. De kans dat ze heel jong al zwanger worden, is kleiner als ze naar school gaan. Corona heeft dat weer eens pijnlijk duidelijk gemaakt. Juist om die reden is er ook tijdens de verplichte school sluiting (lock down) zoveel als mogelijk contact geweest met leerlingen. Ze kregen een maaltijd en dat maakte dat ze toch naar school kwamen.
Er wordt met leerlingen gepraat over het respect hebben voor elkaar maar zeker ook voor jezelf en je eigen lichaam. Gesprekken gaan over hun (levens)loopbaan en wat ze kunnen bereiken met het onderwijs. De invloed van de school is beperkt maar is er wel en zeker meisjes voelen zich daardoor gesteund. De invloed wordt groter als er een goede en vertrouwde relatie is met de leerlingen. Ze moeten zich gezien, gehoord en gemist voelen.
Leerlingen worden geholpen bij het zoeken naar een school voor vervolgonderwijs. In Kenia is enige jaren vervolgonderwijs (beroeps- of algemeen vormend) cruciaal voor het krijgen van een vaste baan. Cognitieve capaciteiten beïnvloeden de keuze die er is maar meer nog gaat het om het contact leggen met scholen voor vervolg onderwijs. Als het even kan wordt die school buiten Kibera gezocht zodat kinderen ook voor hun dagelijkse activiteiten kennismaken met die andere wereld.
Vervolgonderwijs is niet gratis en vraagt een relatief forse bijdrage van ouders die er meestal niet is. Oloo Children Centre spaart hiervoor en probeert financieel te ondersteunen waar mogelijk. Scholen binnen Kibera zijn goedkoper dan die er buiten dus de financiële mogelijkheden zijn zeker ook van invloed op de gemaakte keuze.
Bijzonder is dat hij juist bij individuele leerlingen ziet dat de school veel voor hen betekend heeft. Ze komen na hun vervolgonderwijs buiten Kibera terug op school; op bezoek maar ook om op hun beurt bij te dragen aan het onderwijs. Uiteindelijk zullen die leerlingen zijn opdracht overnemen. Hij ziet dat ze wat geworden zijn, en daar doet hij het voor.
